AŞK bu...

AŞK bu ...sadece içimden gelen, tarifi bazen zor olan sevgi manyaklığı...İnsanın yavrusu içindeyken bir başka duyguya kapılıyorsunuz ama onunla ilk tanışma evresini tamamladıktan sonra aranızda artık hiç bir zaman bitmek tükenmek nedir bilmeyecek bir AŞK başlıyor...
İlklerin hevesini o büyük kutsallığını yaşıyorsunuz bunu da ota böceğe anlatıyorsunuz,paylaştıkça büyütüyorsunuz çevrenizi saran duygu yoğunluğunu.İlk defa elimi tuttu ilk defa güldü ilk defa bana sarıldı gibi ,yaşadığınız mucize anları kaydedip tekrar tekrar okursunuz.Özellikle ilk 3 ay sizin için tamda bir yazar olma evresidir.İçinizi döktükçe dökesiniz gelir .Anne olmanın muhteşem hallerini bebeğinizin varlığını bir taraftan anlatmaya kelime bulamadıkça bir taraftan da sayfalar uçuşur durur önünüzde.En kıymetli anların tadını çıkarmalıyım der durursunuz bebeğinizi izlerken.Onunla karşılıklı agular yapmak, gülümseyişlerinde havalara uçmanız,onu emzirmek,onu koklamak öpmek en keyifli vakitlerinizdir ve hiç bitsin istemezsiniz.
Bebeğinizle yürüyüşler yapmak dışarda arkadaşlarınızla buluşmakta ayrı bir sosyal hayat güncesidir artık.Önceden 1 saatte hazırlanan süslenen püslenen   moda ikoncanı anne önce yavrusunu hazırlayıp son 5 dakika kala hemen kendine çeki düzen vermektedir.Süperman halt etmiştir sizin yanınızda.Eşinize ve yavrunuza kahramanlık sergilersiniz .Bak gördün mü beş dakikada hazırım işte.Halbuki saçınız fönsüz yüzünüz makyajsız ayağınızda spor ayakkabıların dayanılmaz rahatlığı sarmıştır sizi.Burda önemli olan yavrunuzun güneş alması için yürüyüşe çıkıyor olmanızdır artık ikoncanlık rafa kalkmalıdır bir süreliğine.
Arkadaşlarınızla buluşmaya gittiğiniz yer park bahçe karışımı ağaçlık çaybahçesi kıvamında olmalıdır ki siz bebeğinizi hem oksijensiz bırakmamış olcaksınız hemde arabasıyla  yürüşeler yapabilceksinizdir.Oh içim açıldı dersiniz havanın güzelliği mis gibi kokan çiçekler etraf cıvıl cıvıl ne güzeldir  o an birden bir arkadaşınız başlar : ''bebeğiniz şimdi kaç aylık oldu?'': siz: 3 aylık. ''ah ahhh çok çabuk büyüyorlar bak bizim velete koca adam oldu.''uyumuyor,yemiyor,içmiyor,gaz sancısı yaşadık bizde aynı senin gibiydim arabasıyla dolaştırırdım ki uyusun vahh vahh çok üzlüyorum haline seninkide büyür hemen merak etme ama büyüsün dertleri bitmeyecek ki''off içim şişmişti. Bu neydi şimdi ? Günümü mahfetmek ve  bütün enerjimi düşürmek için gönderilmiş bir cisimdi bu evet evet .Böyle bir varlığın benim anaçlığımda olması çok uzak bir mesafeydi .O an şükrettim...Benim Aşk'ım için ,kendim için enerjimi düşürmesine izin vermemeliydim ben yine ota böceğe içtiğim çayın lezzetine ,esen rüzgarın ılıklığına kendimi kaptırmıştım.Bebeğimin ağaçlardaki yaprakların hışırtılarıyla uyuyor olması da beni neşelendirmişti.
Ve anlamıştım ki benim çevremdeki bazı annler yada babalar felaket tellalcısı gibi bir takım durumlarda kafamı ütüleyecekler.Buna kendimi hazırlayıp hiç de şaşırmamalıydım.Kendisini hiç bir şekilde anne baba olmaya hazırlamamış yada anne baba olduktan sonra olayın şaşkınlığından mı artık yada kendilerinin çok şaşkın olmalarından kaynaklanan durumlardan ötürü kötü duruma düşüyorlardı.Yaşadıkları mucizeye AŞK gözüyle neden bakamıyorlardı acaba.Baktıklarını sanıp sırf şikayet yumağıyla bütün gün geziyorlardı...Zaten bu yüzdendi şikayetlerinin artması ve bu yüzdendi onların çocukları büyüdüklerinde de aynı olucaklardı .Çünkü anne baba aynıdı.Bir ağacı düşünün,yapraklarının şekli dokusu rengi ne kadar güzel olursa bu ağaç hakkında fikir vermemizi sağlamaz mı? Çocukları da böyle düşünüyorum ben.Aile çok önemli çocuk büyürken.Her çocuğun kimyası farklı anne baba genler tabiki ilk etapta gelen şeyler ama yavrunuza ilk 6 yıl kattıklarınız onun tüm hayatını etkileyecek düzeyde şeyler dolayısyla çocuklarımıza hayatla ilgili her türlü kavramı öğretirken AŞK'ı ve sevgiyi öğretmeyi unutmayalım....AŞK la bakın yavrunuzun gözlerine onun ne kadar önemli olduğu ona her fırsatta gösterin .İnanın ileride ağacın meyvesi gibi tüm güzellikleri yavrunuzdan alıcaksınız.
AŞK'la kalın her fırsatta...Bebeğiniz bunu fazlasıyla hakediyor...
Sevgilerimle....